Sposób i urządzenie do oznaczania fitotoksyczności herbicydów i produktów ich rozpadu
Współczesna produkcja roślinna wymaga stosowania herbicydów, aby ograniczyć nieuniknione straty w plonach spowodowane konkurencją chwastów. W środowisku wciąż zwiększa się ilość substancji często szkodliwych dla roślin i innych organizmów fotosyntetyzujących. Fotosynteza jest najważniejszym procesem transformacji energii w biosferze i od efektywności tego procesu zależy sprawne przekształcanie energii promieniowania słonecznego na energię chemiczną (w żywności, paszach, biopaliwach). Równie ważną rolą fotosyntezy jest produkcja tlenu podczas reakcji rozkładu wody oraz pochłaniania dwutlenku węgla w biochemicznych reakcjach asymilacji CO2.
Od kilkudziesięciu lat niepokojąco szybko wzrasta stężenia dwutlenku węgla w atmosferze, a istotny w tym udział ma zmniejszona efektywność fotosyntezy w naturalnych ekosystemach. Zmniejszenie produkcji fotosyntetycznej roślin i glonów może mieć poważne skutki o zasięgu lokalnym, a potencjalnie katastroficzne dla całej biosfery. Szczególnie negatywny wpływ na fotosyntezę mogą mieć niektóre środki chwastobójcze stosowane w zbyt dużej ilości lub w niewłaściwej fazie wegetacji, a także inne zanieczyszczenia antropogeniczne (metale ciężkie, ksenobiotyki, gazy przemysłowe). Powstałe zagrożenie wymaga systematycznego monitorowanie procesu fotosyntezy zachodzącego w roślinach i komórkach fitoplanktonu.
Do wiarygodnych oraz szybkich i łatwych w zastosowaniu metod detekcyjnych należy wyznaczanie parametrów indukcji fluorescencji chlorofilu za pomocą fluorymetrów oraz rzadziej stosowana, metoda analizy krzywej zaniku opóźnionej luminescencji chlorofilu. Badania przebiegu opóźnionej luminescencji były przeprowadzane za pomocą zestawów pomiarowych wykonanych w Katedrze Fizyki i Agrofizyki ZUT.