Uzyskane wyniki badań, posłużyły do potwierdzenia tezy, że decydującym czynnikiem wpływającym na odporność na zużycie ścierne multiblokowych elastomerów uretanowych nie jest ich makroskopowa twardość lecz budowa chemiczna i struktura fizyczna. Wykazano, ze badane poliuretany pomimo wykazywania tej samej twardości, mogą zdecydowanie różnić się odpornością na zużycie ścierne. Dowiedziono, że dla materiałów jakimi są  elastomery uretanowe , nie powinno się wiązać  twardości z odpornością na ścieranie. Wykazano, że największy wpływ na odporność na zużycie ścierne, wśród badanych czynników  ma nadmiar zastosowanego izocyjanianu. Udowodniono, że zdecydowany wpływ na zużycie ścierne mają oddziaływania międzycząsteczkowe, w szczególności wiązania wodorowe występujące pomiędzy segmentami sztywnymi a giętkimi na granicy faz. Struktura  fazowa EPUR charakteryzująca się drobnymi wydzieleniami fazy twardej ma korzystny wpływ na odporność na zużycie ścierne.

Kierownik projektu: Małgorzata Nachman